Okres ciąży jest bardzo ważnym etapem w życiu matki jak i nadchodzącego na świat dziecka. Czasami nie przebiega on łatwo i wymaga specjalistycznego wsparcia. Szczególnie warto po nie zasięgnąć, gdy czujemy , że nie odnajdujemy się na tym etapie.

Okres ciąży wpływa na rozwój dziecka od pierwszych jego dni kształtowania się, najlepszym  więc  jest zadbanie o jak najlepsze własne samopoczucie.

Kobiety często nie radzą sobie w tym czasie ze swoimi emocjami, zmianami – zarówno ciała jak i psychiki, stresują się przebiegiem ciąży a także czy podołają nowej roli. To wszystko naturalne czynniki, które każda przyszła mama przechodzi indywidualnie.

Psychoterapia w ciąży pomaga w tych momentach trudności, ale  również pozwala  właściwie przygotować się do nowego etapu w życiu, odkryć siebie w innej wersji, by przywitać nowego członka rodziny z miłością i radością. Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko.

Sesje dedykowane są również samotnym mamom, tym, które nie mogą liczyć na wsparcie partnera czy bliskiej rodziny. W InRelatio odnajdziesz zrozumienie, wsparcie oraz profesjonalną opiekę w każdej sytuacji.

Okres noworodkowy to szczególny moment adaptacji dziecka do samodzielnego życia poza organizmem matki. Gdy na tym etapie pojawiają się trudności – skutecznym rozwiązaniem jest skorzystanie z sesji: terapeuta, matka – dziecko.

Psychoterapia w parze matka – niemowlę to terapia dla kobiet, które przeżywają rozterki w początkowym okresie macierzyństwa. Zaraz po narodzinach matka buduje na nowo swoją tożsamość, uczy się odczytywania sygnałów noworodka, zaspakajania jego potrzeb i komunikacji. W większości przypadków wsparcie bliskich, partnera, rodziny jest wystarczające, by przejść przez ten trudny moment i odnaleźć się w nowej roli. Czasem jednak występują inne czynniki i okoliczności, które ten proces utrudniają – wtedy pomocna może być konsultacja psychoterapeutyczna.

• trudny poród,
• poród niezgodny z planem (np. cesarskie cięcie, gdy kobieta miała
• nadzieję na poród siłami natury lub odwrotnie itp.),
• trudna relacja z partnerem,
• trudna relacja z własną matką,
• trauma wczesnoniemowlęca,
• depresja,
• wysokie oczekiwania wobec siebie, macierzyństwa.

• problemy z jedzeniem,
• problemy ze snem,
• duża wrażliwość na bodźce,
• niepełnosprawność/choroba.

• trudności z karmieniem piersią,
• „rozczarowanie” dzieckiem- takie doświadczenie zdarza się bardzo często i jest naturalne
• trudności komunikacyjne.

Wszystkie powyższe czynniki wzajemnie na siebie wpływają. Przykładowo zdarza się, że marudne niemowlę może wywoływać stany depresyjne matki. Z kolei nerwowe reakcje matki mogą utrudniać wyciszenie dziecku. Każdy z obszarów jest bardzo istotny i dobrze, by został doprowadzony do równowagi.

Celem psychoterapii w parze matka – niemowlę jest przyjrzenie się wspólnemu funkcjonowaniu, zdiagnozowanie źródła trudności, a następnie wspólne wyszukanie odpowiednich rozwiązań. Punktem wyjścia i odniesienia rozmów o dziecku, matce i ich relacji jest badanie skalą NBAS.

Badanie skalą NBAS pozwala na lepsze poznanie noworodka w różnych sytuacjach – jego mocnych stron i trudności, a także sygnałów, jakimi komunikuje się z matką i otoczeniem. Badanie pozwala zobaczyć dziecko w najważniejszych momentach: snu, płaczu i aktywnego czuwania. Osoba badająca wchodzi z dzieckiem w interakcje, dzięki czemu ma okazję zorientować się, gdzie leży przyczyna trudności dla rodzica.

Badanie skalą NBAS to spotkanie z dzieckiem i jego rodziną, trwające 60–90 minut. Rozpoczynamy je krótką rozmową, która pozwala na uzyskanie podstawowych informacji o dziecku. Następnie osoba badająca rozpoczyna obserwację dziecka w serii sytuacji, aby zobaczyć, jak radzi sobie ono z różnorodną stymulacją, jakie bodźce preferuje, jak radzi sobie ze stresem, jak chroni swój sen, a także jak wchodzi w interakcje.

Badanie pomaga rodzicom lepiej poznać dziecko i poczuć się pewniej w codziennym kontakcie.

Najciekawszym elementem badania jest obszar interakcji społecznych pozwalający zaobserwować niezwykłe umiejętności niemowlęcia oraz cały wachlarz sygnałów komunikacyjnych, którymi dysponuje.

Ostatnim etapem badania jest rozmowa z rodzicami, w której podsumowujemy wszystkie wrażenia – nowe informacje o dziecku, sposób komunikacji jego potrzeb, a także mocne strony i obszary, które wymagają wsparcia. Opracowujemy także plan działań wspierających dalszy rozwój dziecka.

Osoba wykonująca badanie skalą NBAS nie występuje z pozycji autorytetu, ale wraz z rodzicami obserwuje dziecko, co stwarza doskonałą płaszczyznę wspólnego porozumienia.

• Lepsze poznanie swojego dziecka, poczucie się pewniej w roli rodzica.
• Głębsze zrozumienie zachowań dziecka i udoskonalenie umiejętności komunikowania się z nim.
• Zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie niepokoju dotyczącego kompetencji rodzicielskich.
• Praktyczne wskazówki dotyczące codziennej opieki nad dzieckiem.
• Informacje dotyczących preferencji dziecka oraz jego stanów snu, płaczu i czuwania.
• Opis mocnych stron dziecka i obszarów wymagających dodatkowego wsparcia.